To τελευταίο χρόνο έχουν εκδοθεί 3 πολύ σημαντικές αποφάσεις υπέρ εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα που έχουν απολυθεί άδικα, η μία εκ των οποίων προέρχεται από το ανώτατο δικαστήριο, τον Άρειο Πάγο .
Συγκεκριμένα:
1)Το καλοκαίρι εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο απόφαση που θεωρεί καταχρηστική την απόλυση αρχαιοτέρων υπαλλήλων εάν η επιχείρηση δε λάβει υπ' όψην της κάποια βασικά κριτήρια που θα δικαιώνουν αυτή την κίνηση ( σύμφωνα με την απόφαση 31/2013 ο Άρειος Πάγος αποφαίνεται πως σε περίπτωση καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας για οικονομικοτεχνικούς λόγους, αυτή θα καθίσταται καταχρηστική εφόσον ο εργοδότης “παραλείψει να λάβει υπόψη και να συνεκτιμήσει τα κριτήρια της αρχαιότητας, ηλικίας, οικονομικής και οικογενειακής κατάστασης του καθενός, όπως επιβάλλεται από το καθήκον προνοίας που τον βαρύνει κατά τα άρθρα 651, 657, 658, 660, σε συνδυασμό με τα άρθρα 200, 281 και 288 του Αστικού Κώδικα και επιτάσσει την απόλυση εκείνων για τους οποίους το μέτρο αυτό θα είναι λιγότερο επαχθές”. Με δυο λόγια ο Άρειος Πάγος προτάσσει, ακόμα και σε σχέση με τα τυπικά προσόντα ενός εκάστου εργαζομένου, την αρχαιότητα και την οικογενειακή κατάσταση, επιχειρώντας να βάλει φρένο σε όσες επιχειρήσεις επιλέγουν να διώξουν εργαζόμενους με μεγαλύτερη προϋπηρεσία ή έγγαμους, προκειμένου να διατηρήσουν ή ακόμα χειρότερα να προσλάβουν στη θέση τους νεώτερους και φυσικά φτηνότερους...)
2)Το Δεκέμβριο το Πρωτοδικείο έκρινε παράνομη την απόλυση εργαζόμενου, η οποία έγινε γιατί δε δέχτηκε μείωση του μισθού του. Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, η μείωση των αποδοχών του εργαζόμενου όχι μόνο θα του προκαλούσε άμεση υλική ζημία, αλλά θα ανατρεπόταν και ο οικονομικός και οικογενειακός προγραμματισμός του. Ο εργαζόμενος δικαιώθηκε και υποχρεώθηκε η εταιρεία να του καταβάλλει το ποσό των 16.960 ευρώ για μισθούς υπερημερίας συν τους νόμιμους τόκους.
3) Το Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου ( πριν ένα μήνα ) με την υπ' αριθ. 3/2014 απόφασή του, δικαίωσε εργαζόμενο, ο οποίος είχε απολυθεί από την εταιρεία που εργαζόταν, επειδή αρνήθηκε να υπογράψει νέα ατομική σύμβαση εργασίας με μειωμένες αποδοχές διατάσσοντας μάλιστα και την επαναπρόσληψή του, ενώ του επιδικάστηκε και ποσό 16000 ευρώ ως μισθούς υπερημερίας και διαφορές δεδουλευμένων.
Αυτές οι αποφάσεις αποτελούν ένα σημαντικό δεδικασμένο και βάζουν " φρένο " κατά κάποιο τρόπο σε επιχειρήσεις που έχουν καταστρατηγήσει κάθε έννοια εργατικού δικαίου.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα το εργατικό δίκαιο βρίσκοταν πάντα σε υψηλό επίπεδο, αν και είμαστε η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που οι εργοδότες δεν είναι υποχρεωμένοι να αιτιολογήσουν τους λόγους των απολύσεων.
Όταν, όμως τέτοιες αποφάσεις λαμβάνουν χώρα σε μια εποχή βαθιάς κρίσης αξιών, συμπεριφορών και συνταγματικών δικαιωμάτων τότε έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα.
Υ.Γ. Πηγή μας για θέματα εργασιακά αποτελεί το site: ergasiaka.net
Συγκεκριμένα:
1)Το καλοκαίρι εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο απόφαση που θεωρεί καταχρηστική την απόλυση αρχαιοτέρων υπαλλήλων εάν η επιχείρηση δε λάβει υπ' όψην της κάποια βασικά κριτήρια που θα δικαιώνουν αυτή την κίνηση ( σύμφωνα με την απόφαση 31/2013 ο Άρειος Πάγος αποφαίνεται πως σε περίπτωση καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας για οικονομικοτεχνικούς λόγους, αυτή θα καθίσταται καταχρηστική εφόσον ο εργοδότης “παραλείψει να λάβει υπόψη και να συνεκτιμήσει τα κριτήρια της αρχαιότητας, ηλικίας, οικονομικής και οικογενειακής κατάστασης του καθενός, όπως επιβάλλεται από το καθήκον προνοίας που τον βαρύνει κατά τα άρθρα 651, 657, 658, 660, σε συνδυασμό με τα άρθρα 200, 281 και 288 του Αστικού Κώδικα και επιτάσσει την απόλυση εκείνων για τους οποίους το μέτρο αυτό θα είναι λιγότερο επαχθές”. Με δυο λόγια ο Άρειος Πάγος προτάσσει, ακόμα και σε σχέση με τα τυπικά προσόντα ενός εκάστου εργαζομένου, την αρχαιότητα και την οικογενειακή κατάσταση, επιχειρώντας να βάλει φρένο σε όσες επιχειρήσεις επιλέγουν να διώξουν εργαζόμενους με μεγαλύτερη προϋπηρεσία ή έγγαμους, προκειμένου να διατηρήσουν ή ακόμα χειρότερα να προσλάβουν στη θέση τους νεώτερους και φυσικά φτηνότερους...)
2)Το Δεκέμβριο το Πρωτοδικείο έκρινε παράνομη την απόλυση εργαζόμενου, η οποία έγινε γιατί δε δέχτηκε μείωση του μισθού του. Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, η μείωση των αποδοχών του εργαζόμενου όχι μόνο θα του προκαλούσε άμεση υλική ζημία, αλλά θα ανατρεπόταν και ο οικονομικός και οικογενειακός προγραμματισμός του. Ο εργαζόμενος δικαιώθηκε και υποχρεώθηκε η εταιρεία να του καταβάλλει το ποσό των 16.960 ευρώ για μισθούς υπερημερίας συν τους νόμιμους τόκους.
3) Το Μονομελές Πρωτοδικείο Βόλου ( πριν ένα μήνα ) με την υπ' αριθ. 3/2014 απόφασή του, δικαίωσε εργαζόμενο, ο οποίος είχε απολυθεί από την εταιρεία που εργαζόταν, επειδή αρνήθηκε να υπογράψει νέα ατομική σύμβαση εργασίας με μειωμένες αποδοχές διατάσσοντας μάλιστα και την επαναπρόσληψή του, ενώ του επιδικάστηκε και ποσό 16000 ευρώ ως μισθούς υπερημερίας και διαφορές δεδουλευμένων.
Αυτές οι αποφάσεις αποτελούν ένα σημαντικό δεδικασμένο και βάζουν " φρένο " κατά κάποιο τρόπο σε επιχειρήσεις που έχουν καταστρατηγήσει κάθε έννοια εργατικού δικαίου.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα το εργατικό δίκαιο βρίσκοταν πάντα σε υψηλό επίπεδο, αν και είμαστε η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που οι εργοδότες δεν είναι υποχρεωμένοι να αιτιολογήσουν τους λόγους των απολύσεων.
Όταν, όμως τέτοιες αποφάσεις λαμβάνουν χώρα σε μια εποχή βαθιάς κρίσης αξιών, συμπεριφορών και συνταγματικών δικαιωμάτων τότε έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα.
Υ.Γ. Πηγή μας για θέματα εργασιακά αποτελεί το site: ergasiaka.net
ΠΗΓΗ:http://www.ergasiaka.net/nomologia-1/item/695-dikaiothike-ergazomenos-pou-den-apodextike-meiosi-tou-misthoy-tou.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου