Ένας σπουδαίος άνθρωπος των γραμμάτων, παγκοσμίως αποδεκτός, ο Ουμπερτο Έκο απεβίωσε χθες σε ηλικία 84 ετών.
Ο Ιταλός φιλόσοφος και συγγραφέας πέθανε στο σπίτι του, στο Μιλάνο, ενώ η αιτία του θανάτου δεν έγινε γνωστή.
Ως σημειωτιστής, ο Εκο προσπαθούσε να ερμηνεύσει τους πολιτισμούς μέσω των συμβόλων - όπως η γλώσσα, οι θρησκευτικές εικόνες, η μουσική, η κυκλοφοριακή σήμανση κλπ. Εγραψε πάνω από 20 βιβλία επί του θέματος και ήταν καθηγητής Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της Ευρώπης.
Το πρώτο μυθιστόρημά του ήταν, το "Ονομα του Ρόδου", που αναδείχθηκε και στη μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία του. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1980 κι έχει πουλήσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα σε περίπου 30 γλώσσες. Το 1986 έγινε ταινία από τον Ζαν Ζακ Αρνό, με πρωταγωνιστή τον Σον Κόνερι. Μετά Το όνομα του Ρόδου, ο Έκο δημοσίευσε μεταξύ άλλων Το εκκρεμές του Φουκώ (1988), Το νησί της προηγούμενης μέρας (1994), και τη Μυστηριώδη φλόγα της βασίλισσας Λοάνα (2004). Στο τελευταίο του μυθιστόρημα, Φύλλο μηδέν (2014), η πλοκή εκτυλίσσεται στον κόσμο του ιταλικού Τύπου τη δεκαετία του 1990.
Ο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε στις 5 Ιανουαρίου 1932. Από το 1975 έως το 2007 κατείχε την έδρα του Καθηγητή Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και από το 1988 ήταν πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο.
Ο Ιταλικός Τύπος αφιερώνει σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του στο χαμό του σπουδαίου αυτού ανθρώπου που αποτελούσε κόσμημα της πολιτιστικής ζωής της χώρας. Σίγουρα ο Έκο ήταν από τους σημαντικότερους ανθρώπους του σύγχρονου πολιτισμού και αποτέλεσε με τα σοφά του λόγια πηγή έμπνευσης για αρκετούς συγγραφείς, ενώ απλοί άνθρωποι παγκοσμίως χρησιμοποιούσαν στην καθημερινότητά τους φράσεις από τα έργα του που ήταν πάντα τόσο εύστοχες και φιλοσοφημένες..
Ο Ουμπέρτο Έκο και άλλα μεγάλα ονόματα της ιταλικής λογοτεχνίας είχαν αποφασίσει τον περασμένο Νοέμβριο να αποχωρήσουν από τον ιστορικό εκδοτικό οίκο Bompiani, ο οποίος εξαγοράστηκε πρόσφατα από τον οίκο Mondadori — της οικογένειας Μπερλουσκόνι — και να ενταχθούν σε έναν νέο, ανεξάρτητο οίκο, τον La nave di Teseo («Το πλοίο του Θησέα», αναφορά στον βασιλιά της Αθήνας της ελληνικής μυθολογίας).
Πολύγλωσσος, παντρεμένος με Γερμανίδα, ο Έκο είχε εξηγήσει πως ασχολήθηκε αργά με την λογοτεχνία διότι θεωρούσε τη συγγραφή μυθιστορημάτων ενασχόληση για παιδιά, κάτι «που δεν έπαιρνε στα σοβαρά».
Ο Έκο, που δεν έκρυβε ότι ανήκει στην αριστερά, συνέχιζε να γράφει τακτικά μια στήλη στο εβδομαδιαίο περιοδικό L'Espresso.
Κι όπως διαβάσαμε από τον ιστότοπο koutipandoras.gr., η ευρύτητα του πνεύματός του δεν τον εμπόδιζε να εξετάζει με κριτική ματιά την εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας. «Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων», είχε πει, όπως υπενθύμισε η εφημερίδα Il Messaggero.
ΠΗΓΗ: koutipandoras.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου