Ο νόμος 4354/15 που ψήφισε πριν από ένα μήνα περίπου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και, μεταξύ άλλων, αφορά και στο μισθολόγιο στο Δημόσιο, εξισώνει, κατά κάποιο τρόπο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Επειδή ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά περί αύξησης των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, παραθέτουμε στοιχεία από το ρεπορτάζ του Χρήστου Μανταλόβα, το οποίο δανειζόμαστε από την ιστοσελίδα alfavita.gr.
Με το νέο μισθολόγιο δίνονται χαμηλότεροι μισθοί από τους προηγούμενους για τα ίδια χρόνια υπηρεσίας. Ο νέος νόμος χορηγεί ένα μισθολογικό κλιμάκιο, στο οποίο αντιστοιχεί ένας συγκεκριμένος βασικός μισθός, για κάθε δύο χρόνια υπηρεσίας για τους εργαζόμενους Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) και κάθε τρία χρόνια για υπαλλήλους Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) και Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ). Το πέρασμα από το κατώτερο στο ανώτερο μισθολογικό κλιμάκιο ονομάζεται «μισθολογική εξέλιξη».
Ουσιαστικά, τα μισθολογικά κλιμάκια στο Δημόσιο είναι μηχανισμός μισθολογικής ωρίμανσης και λειτουργούν όπως οι διετίες, τριετίες ή άλλος χρόνος που προβλέπεται στον Ιδιωτικό Τομέα.
Σε αυτά τα μισθολογικά κλιμάκια ( που είναι κάτι σαν τις διετίες ή τριετίες ωρίμανσης του ιδιωτικού τομέα ), ο νέος νόμος αντιστοίχισε μισθούς μικρότερους ακόμα κι από αυτούς που προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος, ο οποίος δεν εφαρμόστηκε, επειδή τελικά «πάγωσε» η μισθολογική εξέλιξη.
Η ακόμα μεγαλύτερη μείωση των μισθών, που προκύπτει από τη σύγκριση των δύο αντιλαϊκών μισθολογίων, επιβεβαιώνεται και από το έγγραφο που κατέθεσε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Γ. Χουλιαράκης. Εκεί φαίνεται καθαρά πως με το νέο μισθολόγιο, η συγκυβέρνηση μειώνει τη μισθολογική δαπάνη κατά 28,8% συγκριτικά με το προηγούμενο μισθολόγιο.
Συγκεκριμένα, το νέο μισθολόγιο προκαλεί δαπάνη ύψους σχεδόν 1,7 δισ. ευρώ, ενώ αν εφαρμοζόταν το παλιό μισθολόγιο θα έπρεπε να καταβληθούν σχεδόν 2,4 δισ. ευρώ (είναι το συνολικό ποσό που έχασαν οι δημόσιοι υπάλληλοι λόγω της μισθολογικής καθήλωσης και αντιστοιχεί σε δύο μισθούς ανά έτος σε κάθε εργαζόμενο).
Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι το νέο μισθολόγιο έρχεται να συμπληρώσει σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση το προηγούμενο, που προέβλεπε ούτως ή άλλως μεγάλες μειώσεις στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων.
Ορισμένα παραδείγματα:
Ας δούμε τα παραπάνω με ένα παράδειγμα: Ενας υπάλληλος (πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, ΠΕ), το 2011 είχε 16 χρόνια υπηρεσίας. Ο βασικός μισθός που έπαιρνε τότε ήταν 1.906 ευρώ. Τον ίδιο μισθό έπαιρνε και μέχρι το τέλος του 2015, καθώς η μισθολογική εξέλιξη είχε «παγώσει».
Ο νέος νόμος επανακατέταξε τον υπάλληλο σε μισθολογικό κλιμάκιο που αντιστοιχεί στην 20ετή πλέον σημερινή υπηρεσία του. Με βάση τον προηγούμενο νόμο (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), θα έπρεπε να του χορηγηθεί μισθολογικό κλιμάκιο με βασικό μισθό 1.944 ευρώ. Ομως, ο νέος νόμος τού δίνει μισθολογικό κλιμάκιο με βασικό μισθό 1.623 ευρώ!
Δηλαδή, το νέο μισθολόγιο, του μείωσε το μισθό που αντιστοιχούσε στα ίδια χρόνια υπηρεσίας κατά 16,5%, σε σύγκριση με το προηγούμενο μισθολόγιο, που προέβλεπε κι αυτό μεγάλες μειώσεις.
Ορισμένα παραδείγματα και των υπόλοιπων κατηγοριών με 20 χρόνια υπηρεσίας:
Υπάλληλος ΤΕ, με τον παλιό νόμο θα έπαιρνε 1.847 ευρώ, ενώ με το νέο νόμο θα πάρει 1.532 ευρώ.
Υπάλληλος ΔΕ, με τον παλιό νόμο θα έπαιρνε 1.299 ευρώ, αλλά με το νέο νόμο θα πάρει 1.218 ευρώ.
Υπάλληλος ΥΕ, με τον παλιό νόμο θα έπαιρνε 1.048 ευρώ και με το νέο νόμο θα πάρει 1.038 ευρώ.
Υπάλληλος ΔΕ, με τον παλιό νόμο θα έπαιρνε 1.299 ευρώ, αλλά με το νέο νόμο θα πάρει 1.218 ευρώ.
Υπάλληλος ΥΕ, με τον παλιό νόμο θα έπαιρνε 1.048 ευρώ και με το νέο νόμο θα πάρει 1.038 ευρώ.
Παρόμοιες μειώσεις, μεγαλύτερες ή μικρότερες, έχουν γίνει σε όλα τα μισθολογικά κλιμάκια.
Μάλιστα έχει δημιουργηθεί και ένα κόλπο για να νομίσουν κάποιοι ότι δεν πειράζετε ο μισθός τους. Είναι η λεγόμενη " προσωπική διαφορά ", που για όσους γνωρίζουν τα κόλπα των ιδιωτών επιχειρηματιών αντιστοιχεί στο " επίδομα ελευθεριότητας " που έχουν βάλει σε όλες τις ατομικές συμβάσεις. Δηλαδή η συγκυβέρνηση έκανε το εξής κόλπο: Πήρε τον παλιό βασικό μισθό και τον χώρισε σε δύο μικρότερα κομμάτια. Το ένα από αυτά το βάφτισε «νέο βασικό μισθό» και το άλλο «προσωπική διαφορά». Οταν (και αν) η συγκυβέρνηση εξαγγείλει αυξήσεις, δεν θα τις δίνει πραγματικά, αλλά θα αφαιρεί ένα κομμάτι από την «προσωπική διαφορά» και θα το ενσωματώνει στο βασικό μισθό.
Αυτό θα συμβαίνει μέχρι να μηδενιστεί, κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον, η «προσωπική διαφορά». Ετσι, οι κυβερνήσεις από εδώ και στο εξής θα λένε ότι κάνουν τάχα αυξήσεις, χωρίς στην πραγματικότητα να δίνουν έστω και ένα σεντ, αφού οι εργαζόμενοι στην πράξη θα βλέπουν το ύψος των αποδοχών τους να μένει στάσιμο!
Υπάρχουν, όμως, και κάποιες περιπτώσεις υπαλλήλων που με το νέο μισθολόγιο προβλέπεται να λάβουν κάποια μικρή αύξηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις ακόμα και αυτή η πενιχρή αύξηση δεν θα δοθεί μονομιάς, αλλά σε τέσσερις ετήσιες δόσεις! Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: Υπάλληλος ΠΕ με 11 έτη υπηρεσίας, παίρνει 1.381. Με το νέο νόμο θα πάρει 1.387 (σ.σ. με τον παλιό νόμο θα έπαιρνε 1.588 ευρώ). Η «τεράστια» αύξηση των 6 ευρώ θα δοθεί ως εξής: Σε καθένα από τα τέσσερα έτη (2016 - 2019) θα προστίθεται στο βασικό μισθό το ποσό του 1,5 ευρώ!
Ακόμη, σταματά η μισθολογική εξέλιξη για δύο χρόνια («Μετά τη μισθολογική κατάταξη της προηγούμενης παραγράφου, η μισθολογική εξέλιξη όλων των υπαλλήλων αναστέλλεται μέχρι τις 31.12.2017»). Τα χρήματα που θα χάσουν σε αυτή τη διετία οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο η κυβέρνηση τους έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα τα πάρουν ποτέ («...η μισθολογική εξέλιξη ενεργοποιείται εκ νέου (...) χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος των διατάξεων του παρόντος νόμου μέχρι τις 31/12/2017»)!
Στον ίδιο νόμο, η κυβέρνηση πέρασε διατάξεις που συνδέουν το μισθό με την αξιολόγηση, με στόχο να διαμορφώσουν έναν ακόμα πιο ισχυρό μηχανισμό χειραγώγησης και υποταγής των εργαζομένων. Το άρθρο 12 προβλέπει ότι αν ένας υπάλληλος «αξιολογηθεί» ως «άριστος» για τρία συνεχόμενα έτη, τότε υπάρχει η δυνατότητα να του δώσουν ένα μισθολογικό κλιμάκιο επιπλέον. Η διαδικασία και οι όροι θα καθοριστούν με υπουργική απόφαση και εφόσον το επιτρέπει η εκάστοτε δημοσιονομική συγκυρία. Με αυτό το άρθρο γίνεται προσπάθεια «άμεσης σύνδεσης της εξέλιξης αυτής όχι μόνο με το χρόνο υπηρεσίας του υπαλλήλου αλλά και με στοιχεία αξιολόγησής του» και «προβλέπεται στην ουσία η σύνδεση των μισθολογικών διατάξεων με αντίστοιχες του νόμου περί αξιολόγησης...» Να σημειωθεί ότι τις μέρες αυτές έχει ήδη δρομολογηθεί και το νομοσχέδιο για την «αξιολόγηση». Το άρθρο 17 προβλέπει ότι μπορεί να δοθεί επιπλέον αμοιβή «η οποία συνδέεται με την περιγραφή και την αξιολόγηση της θέσης εργασίας». Η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου θα οδηγήσει σε εξατομικευμένο μισθό, στο διαχωρισμό και σε διαφορετικές ταχύτητες εργαζομένων ακόμα και στο ίδιο γραφείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου